پراکنده های بی معنی...

برای رسیدن به رهایی چه باید کرد ؟
برای رسیدن به احساس خوشحالی چه باید کرد؟
برای فهمیدن لحظات چه باید کرد؟
برای شریک کردن دیگران  در خوشیها چه باید کرد ؟
برای فهمادن احساسات چه باید کرد ؟
برای گریز از اندیشه بد چه باید کرد؟
برای پاک کردن اندیشه های بد دیگران چه باید کرد؟

من زنده هستم پس هنوز باید تلاش کنم برای رهایی ....
 من می توانم دیگران را خوشحال کنم پس خوشحالم...
لحظات را می توان قرض گرفت ٬ دزدید ٬ قرض داد یا از دست داد ... تو با خواندن مطالبم لحظات خود را به من قرض می دهی ....
برای چشیدن مزه خوشی باید حتما دیگران رو خوش کرد ... شاید کسی باشد در کنار شما که لباس سال نو نداشته باشد و شاید کسی باشد که لباسهای بسیار داشته باشد ولی توان  استفاده نداشته باشد و ....
هیچ گاه سعی نکن احساسات را به دیگران بفهمانی چون یا متوجه نمی شوند یا اگر بشوند ارزشش را نخواهند دانست ... اگر توانی داشتی فقط احساس رو منتقل کن ....
اندیشه بد جزیی از وجود ما شده صجبتی نباید در این رابطه کرد چون همه این مسئله رو دوست دارند کتمان کنند و حرفی در این رابطه نزنند...

کسانی که مرا می شناسند می دانند که من اصلا آدم افسرده ای نیستم ولی مطالب بی ربط بالا را  نوشتم نمی دونم چه حسی در وجودم بود که اینها رو نوشتم .....