دو حس متضاد بچگانه!!!

شاید جالب باشه من دوحس بچگانه کاملا متضاد رو تجربه کردم !!!!
ترجیح میدم اول جس بدم رو بگم :
حس بد! (امان از جدایی)
ما هر دو باهم یک کار انسان دوستانه می کردیم که من اصلا یادم رفته بود . وقتی با هم راجب این موضوع صحبت می کردیم و داشت بهم یاد آوری می کرد از شنیدن صداش دل تو دلم نبود . مثل پسربچه ای بودم که در حسرت دیدن یارش توی راه مدرسه کشیک میده . میدونم در سیستمی که من زندگی می کنم را هها بی بازگشته پس حسرت نمی خوردم . اما هرکی اگر روزی کسی رو دوست داشته باشه هیچ وقت نمی تونه ادعا کنه که طرفشو فراموش کرده (البته خانمها به راحتی می توانند) . منهم دوستش دارام ولی از گوشه بامی که پریدیم ٬ پریدیم.
حس خوب! (امان از بچگی)
دیشب ساعت ۱۲ تصمیم گرفتم برم پیاده روی توی برف و رفتم پارک ساعی جالب اینکه مازیار و میلاد هم اونجا بودن آرش هم آمد اونجا . جاتون خالی عین پسر بچه ها تاب سوار شدیم ٬ سرسر بازی ٬ برف بازی و ... . چشمتون روز بد نبینه ۲ ساعت اوجا بودیم . فکر کنم ۱۰ سال جون شدم ٬ زیر برف خیلی حال داد . قبلا شنیده بودم آقایون در هر سنی باشن زمانهایی تبدیل به پسر بچه هایی شیطون میشن حالا فهمیدم راست می گن به خدا.
همیشه آرزو می کردم اینجور برف بیاد و عاشق باشم و با عشقم برم پیاده روی ٬ ولی حیف که همیشه یکیش کمه !!!!